poczta
Moderatorzy: Robi, biały_delfin
U mnie na poczcie były obrotowe drzwi, z takimi szczotami na dole, drewniane, przeszklone. Na holu była ściana ze skrytek pocztowych, stalowe drzwiczki różnej wielkości, pomalowane na szary mat. Jak miałem 3 lub 4 lata wrzuciłem czapkę za osłonę kaloryfera i matka była zła, bo sama mi tą czapkę uszyła, a mnie to smieszyło. jak byłem troche starszy, gdzieś 9 - 10 lat to próbowałem nawet wyciągnąć z stamtąd ta czapkę, ale się nie udało. Podejzrewam, że przelażała pod kaloryferem do 2005r, czyli do generalnego remontu i przebudowy poczty.
-
biały_delfin
- Administrator
- Posty: 1949
- Rejestracja: 12 lis 2006, o 22:45
TVP pokazywała cykl w TVP Infor Listy do PRLu. Tu jest o złodziejstwie na poczcie: http://www.tvp.pl/historia/cykle-dokume ... rek/883991
Pracownicy poczty kilkakrotnie okradli moje przesyłki, więc wspomnienia mam złe, ale to bardziej współczesne czasy...
Natomiast z dzieciństwa pamiętam katalogi Domu Sprzedaży Wysyłkowej (chyba tak to się nazywało?). Kiedyś mama zamówiła mi kilka sukienek i zabawek, po czym przyszły zupełnie inne sukienki i zabawki niż przedstawione w katalogu, ale też były fajne!
To takie luźne skojarzenie z pocztą...
Natomiast z dzieciństwa pamiętam katalogi Domu Sprzedaży Wysyłkowej (chyba tak to się nazywało?). Kiedyś mama zamówiła mi kilka sukienek i zabawek, po czym przyszły zupełnie inne sukienki i zabawki niż przedstawione w katalogu, ale też były fajne!
To takie luźne skojarzenie z pocztą...
A znacie popularny niegdyś sposób na recykling znaczków? 
Za łebka, gdy wysyłało się sporo listów, a kieszonkowe było dość skromne, smarowało się znaczki cienką warstwą kleju. Potem odbiorca wycinał te znaczki i odsyłał razem z odpowiedzią. Następnie odparowywało się znaczki od koperty i wsadzało je do ciepłej wody z mydłem. Klej schodził razem z pieczątką i po wyschnięciu znaczki były jak nowe. Oczywiście po ponownym naklejeniu na kopertę znaczki znów traktowało się je klejem po wierzchu. 
Trzeba było robić to jednak dość umiejętnie – jeżeli kleju było za mało, to pieczątka mogła nie zejść pod wodą, natomiast jeżeli nawaliło się za go za dużo, to z kolei pieczątka mogła się w ogóle nie odcisnąć. Ważny był też dobór odpowiedniego kleju – tak by znaczki nie świeciły się jak psu jajca.
Wiem, wiem – to było nieuczciwe, ale nikt nie lubiał państwowego monopolisty, zresztą poczta też święta nie była.
Za łebka, gdy wysyłało się sporo listów, a kieszonkowe było dość skromne, smarowało się znaczki cienką warstwą kleju. Potem odbiorca wycinał te znaczki i odsyłał razem z odpowiedzią. Następnie odparowywało się znaczki od koperty i wsadzało je do ciepłej wody z mydłem. Klej schodził razem z pieczątką i po wyschnięciu znaczki były jak nowe. Oczywiście po ponownym naklejeniu na kopertę znaczki znów traktowało się je klejem po wierzchu. Trzeba było robić to jednak dość umiejętnie – jeżeli kleju było za mało, to pieczątka mogła nie zejść pod wodą, natomiast jeżeli nawaliło się za go za dużo, to z kolei pieczątka mogła się w ogóle nie odcisnąć. Ważny był też dobór odpowiedniego kleju – tak by znaczki nie świeciły się jak psu jajca. Wiem, wiem – to było nieuczciwe, ale nikt nie lubiał państwowego monopolisty, zresztą poczta też święta nie była.
Stary sprawdzony numer... ja często stosowałem też lakier do paznokci podbierałem go mamieSparrow pisze:A znacie popularny niegdyś sposób na recykling znaczków?
a mama szalała z wściekłości że go ubywa chcoć nie było drugiej kobitki w domu! Ja w latach 80' zbierałem znaczki więc stosowałem tego typu "przekręty". Nieraz namawiałem swoich znajomych, aby szli za moim przykładem. Taki byłem Nazwałbym to bardziej przedsiębiorczościąSparrow pisze:Wiem, wiem – to było nieuczciwe, ale nikt nie lubiał państwowego monopolisty, zresztą poczta też święta nie była.
-
biały_delfin
- Administrator
- Posty: 1949
- Rejestracja: 12 lis 2006, o 22:45
To chyba nie są powody do pisania tego na forum? Ja to nazywam złodziejstwemHelmutt pisze:Zresztą... mój szwagier który pracuje jako konwojent na poczcie, to ile on paczek ukradzionych do odmu przynosił to głowa mała.
Man kann Dir den Weg weisen, aber gehen musst Du ihn selbst.
- Można wskazać Ci drogę, ale pójść nią musisz sam.
- Można wskazać Ci drogę, ale pójść nią musisz sam.
-
biały_delfin
- Administrator
- Posty: 1949
- Rejestracja: 12 lis 2006, o 22:45
