Bardzo ciekawy temat
Ja dość wcześniej zacząłem przygodę z internetem i pamiętam te czasy, kiedy Internet oznaczało dla 99% ludzi coś bardzo ezoterycznego, nieosiągalnego i niepojętego dla zwykłego zjadacza chleba. Podobnie rzecz miała się z komputerami. W zasadzie internet i komputery upowszechniły się mniej - więcej w tym samym czasie, czyli gdzieś w okolicach powstania Windows 95... Wcześniej dość toporny DOS odstręczał przeciętnych użytkowników. Ci, którzy interesowali się komputerami i umieli coś na nich zrobić, poza uruchomieniem gry (co też nie było takie łatwe wówczas) należeli do rzadkości. W sumie trochę mi żal tych czasów, bo człowiek się jakoś wyróżniał bardziej jeśli umiał system zainstalować i wirusa usunąć... a dziś każdy jeden to potrafi, nie ma czym zabłysnąć
Tak, czy owak, pionierskie czasy to były czasy internetu za pośrednictwem łącza modemowego i nr dostępowego Telekomunikacji, który wyglądał tak (mniej - więcej): 0202122... Następowała seria trzasków i zgrzytów (kto ma faks ten wie) i już można było korzystać internetu. Ubogi był wtedy, w porównaniu z tym, co można w nim dzisiaj zdziałać. Koszta połączenia były horrendalne, bo naliczało za każdy impuls, co trzy minuty. Chodziło, okropnie wolno. Strony bogate w grafikę, w ogóle ładowały się w żółwim tempie. Najlepszym porównaniem będzie to, ze ładowanie średniej wielkości obrazka trwało dłużej niż ściągnięcie dzisiaj empetrójki w doskonałej jakości.
Pierwszym z polskich czatów (o ile nie pierwszym w ogóle) były Wirtualne Pogawędki. Oczywiście był
IRC, ale tam siedziało wtedy tylko stado gików
a Wirtualne... były dla wszystkich i o dziwo nie było jeszcze natenczas takiego chamstwa i spamu na czacie, jak obecnie. Pamiętam, że masę fajnych ludzi wtedy poznałem, jakkolwiek żadnego obecnie ani z imienia, ani z nicka nie pamiętam
W tym okresie jeszcze kwitło piractwo, ale takie, wiecie, zarobkowe. Podejrzewam, że niektórzy niezłą kaskę na tym trzepali a nawet wiem, bo pamiętam, że kupno masakrycznie drogiego cudu techniki, jakim była nagrywarka CD było dla większości inwestycja. Mówię o tym, ponieważ w okresie, kiedy zaczynałem swoją przygodę z internetem, nie było można - tak jak teraz - w łatwy sposób ściągnąć sobie tego czy owego. MP3, gry i filmy... w zasadzie w kontekście sieci sprzed jakichś piętnastu lat "piractwo" internetowe nie istniało. Czy to dobrze, czy źle? Nie wiem... wiem, że za to można było kupić płytę ze kilkudziesięcioma grami na PC i pieniądze w kwocie jakichś 100 złotych trafiały do kieszeni jakiegoś pirata. Dzisiaj zarabia chyba tylko operator sieci i to teoretycznie nie za to, że za jego pośrednictwem ktoś sobie w domowych pieleszach siedzi i piraci
Internet był wtedy jedynie ciekawostką a dzisiaj wiem, że trudno się bez niego obyć. Wtedy był raczej ubogi i dostarczał rozrywki w dość wąskim zakresie: można było poczytać jakieś strony poświęcone interesującym nas zagadnieniom, można było poczatować, pościągać obrazki (różnej treści
) i to było w zasadzie wszystko. Dzisiaj mamy YouTube, torrenty, rapidshare, telefonię internetową, telewizję internetową, masy forów, blogów, facebooków, myspace'ów, naszych-klas, gier on-line, cudów niewidów... Ciężko się bez niego obyć, szczerze powiedziawszy. Ja dzień zaczynam od zajrzenia w internet i przeważnie godzinka, co najmniej, z rana nie moja...
I na zakończenie mojego rzewnego wywodu
o dostępie do internetu słów kilka: pamiętam, że przez pewien okres, jeszcze zanim rozgościły się telefonie komórkowe z usługa pre-paid, niektórzy dostawcy usług telekomunikacyjnych oferowali tzw.
CALLBACK. Kupowało się kartę - w różnych konfiguracjach, np. 10 godzin, 20 godzin, 30 godzin, albo miesięczną przy zakupie której można było siedzieć w internecie 24 godziny na dobę a płaciło się jednorazowo ok. 300 złotych za miesiąc (!!!). Komputer musiał być wyposażony w modem i podłączony do gniazdka telefonicznego, wybierało się nr dostępowy, podawało login i hasło, po czym nastąpiło rozłączenie a następnie centrala oddzwaniała, porozumiewała się z modemem i łączyła z siecią... Było to dobre rozwiązanie dla kogoś, kto wolał, żeby rodzinka nie padła trupem przy odebraniu rachunku telefonicznego
Płaciło się raz, a dobrze...
Nigdy nie byłem zwolennikiem kafejek. Sprzęt był w nich przeważnie badziewiasty, większość terminali zawirusowanych, a współużytkownicy mało kulturalni. Chce się rzec: panował tam brud, smród i ubóstwo
Teraz dużo się zmieniło i w samych kafejkach, ale w sumie, kto z nich obecnie korzysta?
