a jak ta bajka brzmiała? Bo oprócz imienia i ksywki chłopczyka, nie kojarzę więcej.Dudzio pisze:Mnie w celach dietetyczno -dydaktycznych edukowano tylko bajką o Tadku Niejadku.
jakich bajek baliśmy się ?
Moderatorzy: Robi, biały_delfin
http://pl.wikipedia.org/wiki/O_Tadku-Ni ... _i_dziadkuElle pisze:a jak ta bajka brzmiała? Bo oprócz imienia i ksywki chłopczyka, nie kojarzę więcej.Dudzio pisze:Mnie w celach dietetyczno -dydaktycznych edukowano tylko bajką o Tadku Niejadku.
A tu mozna posluchac (trzeba kliknac na przycisk play obok poszczegolnych plikow poczawszy od track1) :
http://www.chomikuj.pl/Chomik.aspx?id=AceRaven&sid=62
Nie pamiętam, co mnie szczególnie przerażało, ale coś musiało być. W jakiejś kreskówce Disneya któremuś bohaterowi tryskała woda z uszu. Miałem potem okropny sen, że moja siostra siedzi na środku pokoju i tryska jej woda z uszu. Ja jej mówię, żeby przestała, bo zaleje mieszkanie i sie utopimy, ale ona nie przestawała i się śmiała. Ja uciekłem do kuchni. Po chwili otworzyłem drzwi i w przedpokoju biegła zapłakana siostra i goniła ją potężna kłębiąca się fala wody.
-
- Posty: 2
- Rejestracja: 23 sty 2009, o 02:17
Marsz wilków z "Akademii Pana Kleksa" wspomniany wcześniej był chyba uniwersalnym wywyoływaczem trwogi
Nie wiem czy ktoś kojarzy ale leciał pod jakoś w połowie lat 90 taki program gdzie piosenka na intro leciała jakoś tak 'żyła kiedys w Indiach księżniczka Lilavati...' i pokazywali ten przeraźliwie blady posążek tej księżniczki a ja wtedy chowałem się pod stół,żeby tego nie widzieć a reszta rodziny miała ze mnie potężny ubaw
a oprócz tego to jeszcze bałem się plakatu Drakulii i Yattaman był czasami psychodelicznie przerażający
Nie wiem czy ktoś kojarzy ale leciał pod jakoś w połowie lat 90 taki program gdzie piosenka na intro leciała jakoś tak 'żyła kiedys w Indiach księżniczka Lilavati...' i pokazywali ten przeraźliwie blady posążek tej księżniczki a ja wtedy chowałem się pod stół,żeby tego nie widzieć a reszta rodziny miała ze mnie potężny ubaw
a oprócz tego to jeszcze bałem się plakatu Drakulii i Yattaman był czasami psychodelicznie przerażający
Można sobie przypomnieć, brrrr: http://www.youtube.com/watch?v=oX-qDh5o ... re=relatedkardynalpilotka pisze:Marsz wilków z "Akademii Pana Kleksa" wspomniany wcześniej był chyba uniwersalnym wywyoływaczem trwogi
-
- Posty: 2
- Rejestracja: 23 sty 2009, o 02:17
zmoczylem sieNatuś-77 pisze:Można sobie przypomnieć, brrrr: http://www.youtube.com/watch?v=oX-qDh5o ... re=relatedkardynalpilotka pisze:Marsz wilków z "Akademii Pana Kleksa" wspomniany wcześniej był chyba uniwersalnym wywyoływaczem trwogi
- michelangelo3
- Posty: 5
- Rejestracja: 6 lut 2009, o 10:01
- Lokalizacja: Sierpc
- Kontakt:
Witam poraz pierwszy.
Przejrzałem cały topic, wydał mi sie najfajniejszy.
macie różne ciekawe wspomnienia, nie będę się powtarzał i pisał że bałem się przecinania Magdy w Mai, Buki z Muminków, czy "O czym szumią wierzby" bo to oczywiste, na każdym wywarło to ogromne wrażenie.
Ja natomiast napiszę o serialu, który nie był tu wspominany, a na mnie pewna scena wyawrła ogromne wrażenie i wywiera do dziś dnia.
Chodzi mi o bajkę "Wyspa Niedźwiedzi" - jedna z najbarzdiej niezapomnianych dla mnie bajek.
Nie wiem dlaczego, ale do dziś mam traumę, jak pomyślę o tej bajce. Niby taka ładna bajeczka, ale coś zostało mi w głowie. Otóż scena gdy zabrano glównych bohaterów na targ w Antarcos i chciano ich sprzedać. Byli oni przywiązani do takiej ściany na łańcuchy i taki tłum się zebrał. Pamiętam również scenę o egzekucji różowego barona. Nie kojarzę o co tam chodziło, ale pamiętam że popłakałem się. Byłem sam w domu (rodzice gdzieś wyszli) a ja rzuciłem się na łóżko i beczałem krzycząc że chcę do mamy... w mordę... ah.. jakbym jeszcze raz obejrzał ten odcinek... o co tam chodziło???
pozdrawiam!
Przejrzałem cały topic, wydał mi sie najfajniejszy.
macie różne ciekawe wspomnienia, nie będę się powtarzał i pisał że bałem się przecinania Magdy w Mai, Buki z Muminków, czy "O czym szumią wierzby" bo to oczywiste, na każdym wywarło to ogromne wrażenie.
Ja natomiast napiszę o serialu, który nie był tu wspominany, a na mnie pewna scena wyawrła ogromne wrażenie i wywiera do dziś dnia.
Chodzi mi o bajkę "Wyspa Niedźwiedzi" - jedna z najbarzdiej niezapomnianych dla mnie bajek.
Nie wiem dlaczego, ale do dziś mam traumę, jak pomyślę o tej bajce. Niby taka ładna bajeczka, ale coś zostało mi w głowie. Otóż scena gdy zabrano glównych bohaterów na targ w Antarcos i chciano ich sprzedać. Byli oni przywiązani do takiej ściany na łańcuchy i taki tłum się zebrał. Pamiętam również scenę o egzekucji różowego barona. Nie kojarzę o co tam chodziło, ale pamiętam że popłakałem się. Byłem sam w domu (rodzice gdzieś wyszli) a ja rzuciłem się na łóżko i beczałem krzycząc że chcę do mamy... w mordę... ah.. jakbym jeszcze raz obejrzał ten odcinek... o co tam chodziło???
pozdrawiam!
Re: jakich bajek baliśmy się ?
Czemu wątek się tak naraz zakończył?
Miło powspominać, co było straszne.
Kilkoro z Was wymieniło Bukę. Była aż taka straszna?
Może nie dla mnie, bo Bukę pamiętam z książek i w sumie nie była taka straszna jak ją malują.
Szkoda, że Autorka nie napisała tego więcej.
Jak dla mnie
- Wilkołaki oraz Golarz Filip z "Akademii Pana Kleksa". Wilkołaki opuszczę na razie z czym się kojarzą zaś Golarz Filip przypomina mi Jokera z nakręconego dużo później (1989) "Batmana". Tyle że jest bardziej od Jokera przekonywujący moim zdaniem. Po za tym "Akademia" jest moim ulubionym filmem.
- Kwiaty Ludojady i Trujące Rekiny z "Wojny Planet". Oraz ostatni emitowany odcinek, gdy Zoltar ma zniszczyć podmorską bazę Załogi G, dwuczęściowy, przerwany ongi w połowie przez TV, i to w najważniejszej chwili. Akcja została w zawieszeniu. Ale o tym gdzie i kiedy indziej.
- Lord Vader. Chyba nie trzeba wyjaśniać z jakiego filmu. Pomimo swego nawrócenia i prób sparodiowania w innych pożal się produkcjach pozostaje groźny.
Miło powspominać, co było straszne.
Kilkoro z Was wymieniło Bukę. Była aż taka straszna?
Może nie dla mnie, bo Bukę pamiętam z książek i w sumie nie była taka straszna jak ją malują.
Szkoda, że Autorka nie napisała tego więcej.
Jak dla mnie
- Wilkołaki oraz Golarz Filip z "Akademii Pana Kleksa". Wilkołaki opuszczę na razie z czym się kojarzą zaś Golarz Filip przypomina mi Jokera z nakręconego dużo później (1989) "Batmana". Tyle że jest bardziej od Jokera przekonywujący moim zdaniem. Po za tym "Akademia" jest moim ulubionym filmem.
- Kwiaty Ludojady i Trujące Rekiny z "Wojny Planet". Oraz ostatni emitowany odcinek, gdy Zoltar ma zniszczyć podmorską bazę Załogi G, dwuczęściowy, przerwany ongi w połowie przez TV, i to w najważniejszej chwili. Akcja została w zawieszeniu. Ale o tym gdzie i kiedy indziej.
- Lord Vader. Chyba nie trzeba wyjaśniać z jakiego filmu. Pomimo swego nawrócenia i prób sparodiowania w innych pożal się produkcjach pozostaje groźny.
Re: jakich bajek baliśmy się ?
Ja też nie mogłam spać po marszu wilków, ciągle widziałam przed oczami te czerwone ślepia
Re:
Chyba nie byłeś jedyny.Ten tekst krąży tu i ówdzie po internecie:michelangelo3 pisze: Ja natomiast napiszę o serialu, który nie był tu wspominany, a na mnie pewna scena wyawrła ogromne wrażenie i wywiera do dziś dnia.
Chodzi mi o bajkę "Wyspa Niedźwiedzi" - jedna z najbarzdiej niezapomnianych dla mnie bajek.
Nie wiem dlaczego, ale do dziś mam traumę, jak pomyślę o tej bajce. Niby taka ładna bajeczka, ale coś zostało mi w głowie. Otóż scena gdy zabrano glównych bohaterów na targ w Antarcos i chciano ich sprzedać. Byli oni przywiązani do takiej ściany na łańcuchy i taki tłum się zebrał. Pamiętam również scenę o egzekucji różowego barona. Nie kojarzę o co tam chodziło, ale pamiętam że popłakałem się. Byłem sam w domu (rodzice gdzieś wyszli) a ja rzuciłem się na łóżko i beczałem krzycząc że chcę do mamy... w mordę... ah.. jakbym jeszcze raz obejrzał ten odcinek... o co tam chodziło???
pozdrawiam!
Ja oglądałem tą kreskówkę w wieku 10-11 lat,więc nie robiła już na mnie takiego wrażenia.W ostatnich latach, wspominając ze znajomymi lata wczesnej młodości, często schodziliśmy na tematy kreskówek. Oprócz standardowych "bajek" z okresu PRL takich jak "Reksio", oraz produkcji Cartoon Network, jak "Atomówki",
co jakiś czas każdy z nas wspominał wieczorynkę emitowaną w latach 90-tych na TVP1. Bohaterami kreskówki byli niedźwiedź i królik podróżujący po świecie w balonie. Co ciekawe - nikt nie pamiętał tytułu, fabuły kreskówki, oraz - co najważniejsze - zakończenia. Każdy (powtarzam: każdy) wspominał natomiast specyficzne uczucie, jakie wywoływała w nim bajka, a szczególnie jej intro. Psychodeliczna, ambientowa muzyka, nietypowa technika animacji (niedźwiedź poruszający się "krokiem księżycowym"), mroczny klimat... to wszystko składało się na uczucie co najmniej niepokoju, jaki towarzyszył oglądaniu tego zwłaszcza przed pójściem spać.
Nadmiar wolnego czasu spowodował, że długo błąkałem się po internecie, zwłaszcza po forach i portalach "nostalgicznych", gdzie moje pokolenie wspomina lata swojego wczesnego dzieciństwa. Jak się dowiedziałem, nie my jedni mieliśmy problem z wieczorynką. Cała masa internautów wspominała psychodeliczny klimat kreskówki i - co ciekawe - podobnie, jak wśród moich znajomych, mało kto pamiętał tytuł.
W końcu komuś udało się go zdobyć - animacja nosi tytuł "Wyspa niedźwiedzi" (fr. L'Ile Aux Ours).
"Wyspa niedźwiedzi" opowiada historię zamaskowanego niedźwiedzia polarnego Ediego, który dorasta wśród królików, zajmując się roznoszeniem poczty. Pewnego dnia na wyspę przybywa duszek Ok, który oznajmia Ediemu, że bohater tak naprawdę pochodzi z Wyspy Niedźwiedzi i powinien na nią ruszyć. Edi, wraz ze swoim przyjacielem - królikiem Maxem i Okiem, wyruszają w podróż balonem, by odnaleźć miejsce, skąd pochodzą niedźwiedzie. Na ich drodze stają piraci podróżujący sterowcem, oraz "Pogodotwórcy", o których więcej znajdziecie w dalszej części tekstu. Niestety, w sieci można znaleźć tylko dwa odcinki "Wyspy", wystarczą one jednak do wyjaśnienia fenomenu tej kreskówki.
Kreskówka, mimo ciekawej fabuły i "sympatycznych" zwierzaków, zdecydowanie nie nadaje się na dobranockę, którą oglądają przecież często dzieci poniżej 8 roku życia. Jest dokładnie tak, jak w moich wspomnieniach - psychodeliczne, niepokojące intro (w wersji polskiej śpiewane przez Alibabki) doskonale oddaje nastrój tego, co znajdziemy "w środku". Postacie sprawiają wrażenie przerysowanych, poruszających się pokracznie. Główny bohater - zamiast wzbudzać sympatię - nieraz przeraża swoją mimiką i "gumowymi rękoma". Max ma ciągle ten sam wyraz twarzy, zachowuje się jak pod wpływem narkotyków. Ok także skrywa pewne tajemnice. Sama jego wiedza o zaginionej Wyspie jest podejrzana. Sceneria zdecydowanie nie nadaje się do oglądania dla widzów najmłodszych - nagłe zmiany pogody ze słonecznej na burzę, mroczne lokacje takie jak cmentarzysko balonów, oraz dziwne pomieszczenia, które - mimo iż na pierwszy rzut oka są różne - wyglądają, jakby coś je ze sobą łączyło. Całości dopełnia mroczna muzyka, podchodząca nie raz pod Dark Ambient.
Kolejną rzeczą, która przykuwa uwagę widza, jest zdecydowana przewaga czarnych charakterów. Mamy tu:
-piratów, próbujących pojmać Ediego i sprzedać go na targu niewolników. Ich twarze są pokraczne, przypominają nieco zmutowane krokodyle. Stosują wymyślne tortury, takie jak wyrywanie kości (!)
-"Pogodotwórców", mroczne bóstwa sił natury. Starają się uniemożliwić bohaterom odnalezienie Wyspy z powodu przepowiedni, mówiącej o końcu ich panowania wraz z dotarciem na Wyspę niedźwiedzia w masce. Szczególnie okrutni są słudzy Małpy Tropik, jednego z pogodotwórców. Mowa o Smokach Wampirach, jednych z najmroczniejszych stworzeń, jakie kiedykolwiek pojawiły się w filmach animowanych.
-doktora Lękusa, szalonego naukowca, który w poszukiwaniu "eliksiru okrucieństwa" przeprowadza bolesne eksperymenty na zwierzętach.
W całej kreskówce można znaleźć także handlarzy niewolnikami, profesjonalnych zabójców i łowców nagród. To, co odróżnia czarne charaktery w "Wyspie" od innych kreskówek, to - poza specyficznym wyglądem i niezrozumiałą grozą bijącą od nich - ich ilość. Zazwyczaj bajki dla dzieci przedstawiają głównych bohaterów żyjących w spokojnej, pogodnej krainie, której zagraża jakieś niebezpieczeństwo. Czarny charakter zazwyczaj jest jeden, a nawet jeśli nie, to i tak "dobrych" jest więcej. Tutaj jedynymi pozytywnymi postaciami są groźne wyglądający miś polarny, królik z kamienną twarzą i tajemnicza zjawa.
Kolejną ciekawą sprawą jest świat przedstawiony w kreskówce. Akcja rozgrywa się przede wszystkim w powietrzu, nad morzem, jednak wszyscy bohaterowie wydają się obawiać kontaktu z wodą. Świadczą o tym chociażby piraci podróżujący nie statkiem, lecz sterowcem. Bohaterowie, odnajdując jaskinię pełną telewizorów, toalet i innych produktów ludzkiej cywilizacji, wspominają o "Pierwszym Trzęsieniu Ziemi". Czy to dlatego nie ma tam żadnych ludzi? Czyżby wszyscy wyginęli, a woda była skażona, więc nie można się do niej zbliżyć? No i kim jest Ok, który posiada dużą wiedzę o czasach sprzed kataklizmu? Wygląda na to, że duszą człowieka. Wizja postapokaliptycznego świata rządzonego przez zwierzęta jest być może ciekawa, ale raczej nie dla dorastających dzieci.
Mamy więc psychodeliczną kreskówkę, epatującą okrucieństwem, apokalipsą, przerażającymi eksperymentami medycznymi i wszechobecnym mrokiem, za który najprawdopodobniej odpowiedzialni są chciwi i zawistni bogowie - pogodotwórcy. Dodajmy, że kreskówkę przeznaczoną dla widzów najmłodszych. Kto stoi za jej produkcją? Strona studia animatorskiego odpowiedzialnego za "Wyspę" nie istnieje, podobnie jak żadna poświęcona bajce - co w dzisiejszych czasach wydaje się niezwykłe. Jedyne wiarygodne informacje, do jakich udało mi się dotrzeć, sugerują, że za projekt odpowiada niejaki Jacques Peyrache. Być może chciał stworzyć coś ciekawego, ale nie przewidział jak odbiorą to najmłodsi widzowie? Taka odpowiedź byłaby prawdopodobna, gdyby nie jeden drobny szczegół.
Jacques Peyrache jest psychiatrą dziecięcym.
P.S. Witam wszystkich.
Re: jakich bajek baliśmy się ?
Witam wszystkich.
Największym przerażaczem to chyba "Akademia pana Kleksa" była. Marsz wilków, golarz Filip, sztuczny chłopiec... Jak miałem później ścieżkę dźwiękową z "Akademii..." na kasecie, to zawsze przewijałem marsz wilków, gdy słuchałem
Poza tym Buka była mocno psychodeliczna
A z innych rzeczy, to trochę przystraszyłem się robota kolejkowego z "Alternatywy 4" (gdy pierwszy raz zobaczyłem scenę, w której robot traci głowę ). Sorry za lekki offtop
Największym przerażaczem to chyba "Akademia pana Kleksa" była. Marsz wilków, golarz Filip, sztuczny chłopiec... Jak miałem później ścieżkę dźwiękową z "Akademii..." na kasecie, to zawsze przewijałem marsz wilków, gdy słuchałem
Poza tym Buka była mocno psychodeliczna
A z innych rzeczy, to trochę przystraszyłem się robota kolejkowego z "Alternatywy 4" (gdy pierwszy raz zobaczyłem scenę, w której robot traci głowę ). Sorry za lekki offtop
Re: jakich bajek baliśmy się ?
Robot kolejkowy z "Alternatywy 4"? Oryginalne podejście. Ale, jak mówi adwokat z filmu "Szczęściarz Antoni" (Barejo-podobna komedia wczesniejsza od "Alternatyw" o jakieś 20 lat) : obywatel ma prawo bać się tego, co mu się żywnie podoba.
Marsz Wilków - miałem wyjaśnić z czym się do dziś kojarzy. Jak pisze ''AZsaturn'' : 'Do tej sceny zaangażowano, chyba, prawdziwych zomowców. Wszystko się zgadza. Nawet nieco później leją pałami. Cenzorzy są z definicji głupi, ale jak mogli tego nie zauważyć? http://www.youtube.com/watch?v=oX-qDh5opAM
Marsz Wilków - miałem wyjaśnić z czym się do dziś kojarzy. Jak pisze ''AZsaturn'' : 'Do tej sceny zaangażowano, chyba, prawdziwych zomowców. Wszystko się zgadza. Nawet nieco później leją pałami. Cenzorzy są z definicji głupi, ale jak mogli tego nie zauważyć? http://www.youtube.com/watch?v=oX-qDh5opAM
- biały_delfin
- Administrator
- Posty: 1949
- Rejestracja: 12 lis 2006, o 22:45
Re: jakich bajek baliśmy się ?
dobre dobreV@letQier pisze:
Marsz Wilków - miałem wyjaśnić z czym się do dziś kojarzy. Jak pisze ''AZsaturn'' : 'Do tej sceny zaangażowano, chyba, prawdziwych zomowców. Wszystko się zgadza. Nawet nieco później leją pałami. Cenzorzy są z definicji głupi, ale jak mogli tego nie zauważyć? http://www.youtube.com/watch?v=oX-qDh5opAM
Re: jakich bajek baliśmy się ?
Obrazek z lat 80tych, być może nawiązujący do Marszu Wilkołaków.